മലയാളികള് ഒന്നും പഠിക്കാനില്ലെന്നും ഗള്ഫിലെ അറബികളെക്കാള് എത്രയോ മെച്ചമാണെന്നും ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ഇരുന്നാല് മതിയെന്നും,പെറ്റമ്മയ്ക് ഭംഗി വേണ്ടെന്നും ഒക്കെ പല അഭിപ്രായങ്ങളും കേട്ടതുകൊണ്ടാണിത് എഴുതുന്നത്.
ഈ situations നമുക്ക് നോക്കാം. (Gulf ല് എങ്ങനെയാണെന്ന് എനിക്കറിഞ്ഞുകൂടാ പക്ഷേ ഇതുവരെക്കേട്ടതില് വച്ച് പണം മാത്രമുള്ള വിദ്യാഭ്യാസമോ സംസ്കാരമോ ഇല്ലാത്ത ഒരു വര്ഗ്ഗം ആണെന്ന് തോന്നുന്നു. അതുകൊണ്ട് ഈ പറയുന്നതൊക്കെ വായിച്ചുള്ള അറിവും 8 വര്ഷം englandല് ജീവിച്ചതിന്റെ അനുഭവവും വച്ചുള്ള comparison മാത്രമാണ്)
(1) നാം ഒരു കടയില് ചെല്ലുന്നു. എന്തെങ്കിലും ഒരു സാധനം അന്വേഷിച്ച് അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടക്കുന്നു. ഒരുത്തനും തിരിഞ്ഞു നോക്കുന്നില്ല. കുറേപ്പേര് കൂടിയിരുന്ന് കഥയും പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് നമുക്ക് കാണാം. ഒരു സഹായം പ്രതീക്ഷിച്ച് നാം അവരെത്തന്നെ നോക്കി നില്ക്കുന്നു.
രക്ഷയില്ല. അടുത്തേയ്ക്ക് നടന്ന് മുരടനക്കുന്നു.
"ങൂം, എന്തു വേണം " (ശല്യം എന്ന് ആ മനസില്ക്കൂടി പോകുന്നത് നമുക്ക് കാണാം)
" അല്ലാ ഇവിടെ xyz കമ്പനിയുടെ തേയില ഉണ്ടോ?"
(അലക്ഷ്യമായി) ദാ ആ ഷെല്ഫില് കാണും.
അവിടെ കാണുന്നില്ല.
ങാ, എന്നാല് കാണൂല്ല.
അതിനു പകരം വേറെ ഏതെങ്കിലും കമ്പനിയുടെ സാധനം കാണുമോ ? അങ്ങോട്ടു പോയി നോക്കിയാല് മതി. (ഇതെന്തൊരു ശല്യം. അവന് അവന്റെ പൈസ ചിലവാക്കാന് എന്റെ കട തന്നെ തിരഞ്ഞെടുത്തു. ഇവനു വേറെ വല്ലടത്തും പൊയ്ക്കൂടായിരുന്നോ?)
"ഹലോ, കാന് ഐ ഹെല്പ് യു?
യെസ് പ്ലീസ്. ഐ അം ലൂകിംഗ് ഫോര് xyz റ്റീ. ഐ കാണ്ട് ഫൈന്റ് ഇറ്റ് ഓന് ദി ഷെല്ഫ്.
ഓ ,ഐ അം സോറി. വീ ഡോണ്ട് ഹാവ് ഇറ്റ് ഇന് സ്റ്റോക്. വുഡ് യു ലൈക് റ്റൊ ഹാവ് തിസ് വണ് ഫ്രം abc company?
താങ്ക് യു.
താങ്ക് യു ഫോര് കമിംഗ്. ഹാവ് എ നൈസ് ഡേ.
യു റ്റൂ.
രംഗം ൨
നമ്മള് ഒരു തുണിക്കടയില്ക്കയറുന്നു. കിട്ടിയ ബോണസും ശമ്പളവും ഒക്കെ കീശയ്ക്കു നല്ല ഘനം.
ങൂം എന്തു വേണം.
ഇവള്ക്കൊരു സാരി, ഇവന്മാര്ക്ക് ഓരോ ഷര്ട്ട്, പിന്നെ എനിക്ക് അവസാനം എന്തെങ്കിലും. (ഓ, ഇതിനാണോ ഇങ്ങോട്ട് കെട്ടി എടുത്തിരിക്കുന്നെ- എന്നൊരു പുശ്ഛം നിറഞ്ഞ മുഖഭാവം അദ്യത്തിന്)
ഇത്രയും മാത്രം വാങ്ങിക്കുന്നവര്ക്ക് അദ്യത്തിന്റെ സഹകരണം ഇല്ല.
ഡേയ് ശരവണാ, ഇന്ത അത്തപ്പാടിക്ക് അല്ല സാറിന് എന്താ വേണ്ടതെന്നു വച്ചാല് എടുത്ത് കൊടെടാ.
ഹലോ കാന് ഈ ഹെല്പ് യു? യു ലുക് എ ബിറ്റ് ലോസ്റ്റ്.
യെസ് പ്ലീസ്. (വീണ്ടും അതു മുഴുവന് എഴുതാനോ? വേറെ ജോലി ഒന്നും ഇല്ലെങ്കില് ചെയ്യാമായിരുന്നു !)
രംഗം മൂന്ന്
customer is king നിങ്ങള് ഓരോരുത്തരും ഞങ്ങള്ക്ക് വിലപ്പെട്ടവരാണ് , എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടെങ്കില് മാനേജരെക്കാണുക എന്നൊക്കെ എഴുതിവച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു ബാങ്ക്.
നേരത്തെ പറഞ്ഞ ബോണസില് ബാക്കി വല്ലതും ഉള്ളതും കൊണ്ട് തല ഉയര്ത്തിപ്പിടിച്ച് നാം ചെല്ലുന്നു. ഇതങ്ങോട്ടിടണം പൈസ ശേഖരിച്ച് ശേഖരിച്ച് ഒരു വലിയ പണക്കാരനാകണം എന്നൊക്കെ നമ്മുടെ മനസ്സില്.
ങൂം ?(എല്ലാരും ഇതു തന്നെയാണോ പറയുന്നത്?) ങൂം ?
ഒരു നിക്ഷേപിക്കാനുള്ള ഫോം. ദാ അവിടെക്കാണും.
എവിടെ? (ഒരു പത്തുപതിനഞ്ചു മേശയുണ്ടവിടെ. അതിലേത് എന്നു നമ്മുടെ മനോഗതം).
കുറച്ചു കറങ്ങി നടന്നു കഴിയുമ്പോള് ദോ ഇരിക്കുന്നു അവര് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചതിന്റെ നേരേ എതിരേ ഉള്ള സ്ഥലത്ത്.
എല്ലാം fill ചെയ്ത് കൊണ്ടു ചെന്നു. ഇതിവിടല്ല. പിന്നെവിടെയാ. ദോണ്ടെ അവിടെ. വീണ്ടും നമ്മുടെ കറങ്ങി നടപ്പ് അവസാനം കണ്ടുപിടിച്ച് വല്ലവിധവും നാം പാടുപെട്ടുണ്ടാക്കിയ പൈസ നാം തുടങ്ങിയനമ്മുടെ അക്കൗണ്ടില് അവരുടെ ഔദാര്യം കാരണം നിക്ഷേപിച്ചിട്ടിറങ്ങുമ്പോള് നമ്മുടെ മനസ് പാടുന്നു.
മേരാ കേരള് മഹാന്.
റ്റോകണ് തേര്ട്ടിറ്റൂ റ്റു കൗണ്ടെര് നമ്പര് ഫൈവ് പ്ലീസ്
യെസ് സര്, ക്യാന് ഈ ഹെല്പ് യു?
ഐ വുഡ് ലൈക് റ്റു ഡിപ്പോസിറ്റ് സം മണി പ്ലീസ്.
എക്സലെന്റ്. വീ വില് ഡൂ താറ്റ് സ്റ്റ്രയിറ്റ് എവേ.
ദെയര് യു ആര്. ആള് ഡണ്. ഹാവ് എ നൈസ് ഡേ.
ഒന്നു മുഖത്തു നോക്കിക്കൂടേ
ഒന്നു ചിരിച്ചൂടേ
ഞാനും നിങ്ങളെപ്പോലെ ഒരു മലയാളി അല്ലേഒന്നു ചിരിച്ചു എന്നു വച്ച് അല്ലെങ്കില് മര്യാദയ്ക്ക് ഒരു ഉത്തരം പറഞ്ഞു എന്നു വച്ച് എന്ത് നഷ്ടം ഉണ്ടാകാനാ.
നിങ്ങള് വില്ക്കാനല്ലേ ഇരിക്കുന്നത്? ഞാന് വാങ്ങിയില്ലെങ്കില് (അല്ലെങ്കില് എന്നെ പ്പോലെ കുറേപ്പേര് വാങ്ങിയില്ലെങ്കില്) തന്റെ കഞ്ഞികുടി മുട്ടൂല്ലേ? പിന്നെന്തിനീ അഭിനയം? ഇയാള് വാങ്ങണമെന്ന് എനിക്ക് നിര്ബന്ധമില്ല എന്നുള്ള മട്ടില് ഒരു ഇരിപ്പ്?
അന്വേഷിച്ചു നടക്കുന്നതുകണ്ടാല് "എന്തെങ്കിലും സഹായം വേണോ" എന്നൊരു ചോദ്യം, അതുപോരേ നല്ല customer relationship ഉണ്ടാക്കാന്? എന്താ പല്ല് തേഞ്ഞുപോകുമോ ?
ഞാന് കഷ്ടപ്പെട്ട് ജോലി ചെയ്തുണ്ടാക്കുന്ന പൈസ ചിലവാക്കാന് തന്റെ കട തിരഞ്ഞെടുത്തതാണോ ഞാന് ചെയ്ത തെറ്റ്? പിന്നെന്തിനാ താന് ഒരു ദുശ്ശകുനം കണ്ടതുപോലെ എന്നെ നോക്കുന്നത്?
ഇനി കുറ്റം മാത്രം പറയരുത് solutions പറയണം എന്നു വാശിപിടിക്കുന്നവര്ക്കു വേണ്ടി.
മനുഷ്യരുടെ മുഖത്ത് നോക്കി ചിരിക്കുക- നിങ്ങല് കൊച്ചാകുമെന്ന് പേടിക്കാതിരിക്കുക.
നിങ്ങളുടെ കടയില് നിന്ന് ആയിരക്കണക്ക് രൂപയുടെ സാരിയല്ല വെറുമൊരു തുണ്ട് തുണി മാത്രം വാങ്ങാന് വന്നവനായാലും അവനെ സ്നേഹത്തോടെ സ്വീകരിക്കുക. വേറെ ധാരാളം തുണിക്കടകളുണ്ട് അവിടൊന്നും പോകാതെ നിങ്ങളുടെ കടയില് വന്നതിന് ദൈവത്തോടും അവനോടും നന്ദി മനസ്സിലെങ്കിലും പറയുക.
May I help you എന്തെങ്കിലും സഹായം വേണോ എന്നൊന്ന് ചോദിക്കുക. ചിലപ്പോള് വേണ്ടായിരിക്കും പക്ഷേ ആ ചോദ്യത്തിന് ഒരു effect എന്തായാലും ഉണ്ട്.
ഇനി കടയില്ലാത്തവര് എന്തു ചെയ്യണം എന്നുള്ള ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം അടുത്ത പോസ്റ്റില്. നിങ്ങളേയൊക്കെ പഠിപ്പിച്ചിട്ടു തന്നെ വേരെ കാര്യം !